ปัญหายาเสพติดในสังคมไทย

ปัญหาสังคมเป็นคำที่ได้มีการกล่าวถึงมายาวนานน้อยคนนักที่จะรู้และเข้าใจความหมายของคำว่าปัญหาสังคมอย่างแท้จริงในที่นี้ได้มีผู้ให้ความหมายไว้หลายแนวทางดังนี้
“สภาพการณ์อย่างหนึ่งอย่างใดซึ่งส่งผลกระทบอันไม่พึงปราถนาต่อคนจำนวนหนึ่งซึ่งมากพอสมควรจนเกิดความรู้สึกกันว่าควรที่จะได้ดำเนินมาตรการบางอย่างด้วยกระทำการร่วมกันโดยทุกฝ่ายที่เกี่ยวข้อง”(Horton & Leslie)
“ปัญหาสังคมเป็นภาวะการณ์และแบบอย่างพฤติกรรมที่สมาชิกให้สังคมพิจารณาว่าอุปสรรคน่าขัดขวาง ดีกรีแห่งความรีบด่วนที่ต้องดำเนินการแก้ไข ขึ้นอยู่กับการนิยามของชุมชนว่าเป็นเรื่องคุกคามทำอันตรายต่อชุมชนโดยแท้จริง และสามารถดำเนินการแก้ไขได้โดยการวางแผนและใช้ทรัพยากรที่มีอยู่ให้เป็นประโยชน์” ( Weinberg)
เมื่อกล่าวถึงปัญหาสังคมที่ทวีความรุนแรงและเป็นปัญหาเร่งด่วนที่จะต้องดำเนินการแก้ไข นั้นคือปัญหายาเสพติด ซึ่งถือเป็นปัญหาสังคมอย่างหนึ่ง ซึ่งคนไทยเราได้รู้จักและพูดกันมานานหลายชั่วอายุคนแล้ว จนกระทั่งปัจจุบันมีบัญชีรายชื่อยาเสพติดในโลกนี้ยาวเหยียด จนจำแทบไม่ไหวแล้ว
หากคิดใคร่ครวญดูให้ชัดๆ จะมองเห็นว่า การต่อสู้เพื่อเอาชนะปัญหายาเสพติด ก็คือการต่อสู้แย่งชิงประชาชนในลักษณะสงครามเย็น ประชาชนส่วนใหญ่เป็นของเราอยู่แล้ว แต่มีข้าศึกเล็ดลอดเข้ามาจับตัวไปเป็นเชลยทีละคนสองคนโดยไม่มีทีท่าว่าจะหยุดที่สำคัญกว่านั้นข้าศึกไม่ปรากฏตัวตน มีแต่ตัวแทนที่หลบซ่อนแฝงตัวอยู่เต็มไปหมดการใช้กำลังเข้าปราบปรามโจมตี ก็จะเข่นฆ่าจำกัดได้เฉพาะเชลยและไส้ศึกบางส่วนเท่านั้นการทำสงครามเพื่อเอาชนะปัญหายาเสพติด จึงมีลักษณะเป็นการทำศึกที่จะต้องสู้รบติดพัน ยืดเยื้อยาวนาน การบุกเข้าหักล้างด้วยกำลังปราบปราม จึงไม่น่าจะเป็นยุทธวิธีที่จะเอาชนะปัญหาได้